۲۷ دی ۹۴ ، ۰۰:۵۴
نگاه میکنم به آسمان زرد کم عمق ...
هیچوقت مثل اون لحظه آروم و سبک نبودم
میتونستم همهء روز رو به هیچی فک نکنم فقط خیره بشم به انعکاس آسمون روی شیشه ی ماشین
از صبح یه شعر تو سرم دور میزد که اینطوری تموم میشد
نگاه میکنم به آسمان زرد کم عمق ...
فک کردن به اون تیکه شعر
نگاه کردن به خونوادم
شبیه یه جادو
شبیه یه تصویر ذهنی غیر واقعی منو میترسوند
دوس داشتم همه چیرو همیشه تو همون حالت نگه دارم
همه چی تو اوج زیبایی تموم بشه
نگاه کردن به زیبایی واقعی خیلی ترسناکه.
- غزال - آسمان زرد کم عمق -
۹۴/۱۰/۲۷