من از دست رفته م و چاره ای براش نیس در حال حاضر.فقط یه جای کوچیکی بهم بدین تو این خونه که زندگیمو بگذرونم.
اگرم قراری ب درست شدنو خوب شدن باشه دس خودمه و اون بالایی که بخاد کمکم کنه.
+اینا دیالوگایی بود ک تو ذهنم ساختم و طبق معمول ب زبون نیومدن.
خانم دایناسور
کاش میشد.
هر وخ این دیالوگای ذهنیو ب زبون اوردم مث سگ پشیمون شدم.
اقای روانی
اینکه کجای کار میلنگه هنوز بعضیاشو نمیدونم.و اینکه این لنگ زدنا رو چطوری میشه درست کردواصلا نمیفهمم.
قدرتم کمتر از اونیه ک فکرشو بکنی.بارها خاسم ادم قوی باشم نتونستم.خسته تر از اینام.
خیلی با خودم کلنجار رفتم ک شرایطو درست کنم و خیلیم اذیت شدم.حالا میخام ی فرصت استراحت ب خودم بدم فعلن تا ببینیم اینده چی پیش میاد.
اونکه صد در صد.اگه نگاهش نبود همین ی ذره ای ام ک الان هستم نبودم.
اقای روانی
اره میتونم.اما خیلی زمان میبره.و اینکه وقتی چن تا قضیه چن تا دغدغه باهم هست نمیتونم تو ذهنم مرتبشون کنم.گیج میشم و بعدش مضطرب.
ک متاسفانه سنم از این دغدغه ها کم نداره.
